در حالی که اثرات طولانی مدت COVID هنوز در حال بررسی است ، مشخص شده است که این ریه ها را تحت تأثیر قرار می دهد ، زیرا این یک سندرم حاد تنفسی (SARS) است. بنابراین هنگامی که گفته می شود ریه ها میدان اصلی مبارزه با COVID هستند ، مراقبت از ریه ها بسیار مهم است. و هر زمان که در مورد سلامت ریه صحبت می کنیم ، نمی توانیم از صحبت کردن در مورد تمرینات تنفسی جلوگیری کنیم. و این همان چیزی است که از طریق همه گیری اتفاق می افتد. توصیه های آزادانه برای تمرین تنفس آسانا به ویژه پرانایاما در سراسر شبکه های اجتماعی شناور بوده است – با برخی گزارش ها ادعا می شود که می تواند ویروس را از سیستم شما منع کند. بیایید حقیقت را دریابیم

COVID و تمرینات تنفسی


ما با دکتر راجش چاولا ، مشاور ارشد ، ریه و پزشکی تنفسی ، بیمارستان های ایندراپراستا آپولو ، دهلی نو صحبت کردیم تا درک کنیم که چگونه تمرینات تنفسی می توانند در این مواقع مفید باشند. “ورزش های تنفسی در واقع کمکی نمی کنند اما اگر فردی سطح اکسیژن کم داشته باشد ، تغییرات وضعیت بدن کمک می کند. اگر فرد به شکم دراز بکشد ، رو به تخت در موقعیتی مستعد قرار داشته باشد ، قسمت زیادی از ریه ها را باز می کند و به تنفس کمک می کند. بهترین روش برای تمرین این کار برای تنفس بهتر ، 2 ساعت دراز کشیدن در حالت جانبی سمت چپ ، 2 ساعت دراز کشیدن در حالت جانبی سمت راست ، 2 ساعت در حالت مستعد و 2 ساعت پشت است. این کار را می توان یک بار در روز انجام داد تا روند تنفس راحت شود. این مورد برای بیماران مثبت COVID که دچار نفس نفس می شوند بسیار توصیه می شود. ” وی هشدار می دهد که هرگاه فردی دچار اکسیژن کم است ، نباید هیچگونه تمرین سنگین تنفسی انجام دهد. برای افرادی که COVID مثبت دارند و یا بیمارانی که از قبل بیماری های تنفسی مانند آسم دارند ، پرانایام که شامل تنفس شدید است توصیه نمی شود.

به بیان ساده تر ، توصیه می شود برای کنترل ظرفیت و سلامت ریه ها ، از روش های کنترل تنفس استفاده شود. اما برای بیماران مبتلا به COVID پرانایاما با زور توصیه نمی شود ، پیاده روی آهسته در اتاق و “Anulom Vilom” قابل تمرین است.

یک پزشک برجسته آیورودا به هرکسی که به طور ناگهانی می خواهد پرانایاما را تمرین کند برای محافظت از خود در برابر COVID یا بهبود سریعتر توصیه می کند که مدتی صبر کنند. اگر مرتباً این کار را انجام داده اید ، ادامه دادن اشکالی ندارد ، اما اگر سرفه می کنید خود را مجبور به انجام آن نکنید. شما بدن را بیهوش خواهید کرد. ”

ارتباط بین سلامت ریه و ورزش


کمبود فعالیت بدنی برای افزایش کورتیزول بدن شناخته شده است و ممکن است پارامترهای مهم سیستم ایمنی بدن را مهار کند. شناخته شده است که سلولهای ایمنی توانایی خود را در بازآفرینی با فعالیت بدنی حفظ می کنند و آنها نقش بسیار مهمی در گشت زنی در مناطق آسیب پذیر بدن دارند. ورزش برای تحریک این سلول ها شناخته شده است. مجله بهداشت و علوم و ورزش اظهار داشت که ورزش برای تقویت سیستم ایمنی ذاتی با ورزشهای متوسط ​​شناخته شده است. این دارو در مدیریت بیماری های حاد تنفسی کمک می کند و همچنین شیوع بیماری های مزمن را در بدن کاهش می دهد.

دکتر نیمیش شاه ، مشاور داروی تنفسی در بیمارستان و مرکز تحقیقات جاسلوک ، اظهار داشت: “از نظر ورزش ، باید روی چند چیز تمرکز کرد ، نه تنها بر روی ریه ها بلکه در مناطقی که به تنفس کمک می کنند – مانند دیواره های قفسه سینه ، عضلات تنفس و دیافراگم برای بهبود این موارد ، تنفس آهسته و طولانی عمیق در حالی که نشسته اید به صورت ایده آل کمک می کند ، تنفس یوگیک نیز کمک می کند ، تنفس دیافراگمی به افراد مبتلا به بیماری های ریوی نیز کمک می کند. پیاده روی به خودی خود ، دویدن و دویدن نیز مفید شناخته شده است. و افراد زیادی نمی دانند اما آه و خمیازه نیز به افزایش ظرفیت ریه کمک می کند.

چگونه می توانید بگویید مشکلی وجود دارد؟


اولین علامت قابل توجه ریه های ناسالم / به خطر افتاده احساس نفس نفس است. ممکن است فرد احساس خفگی کند که باعث تنفس آشفته می شود. تنگی نفس ، درد هنگام تنفس در داخل و خارج نیز برخی از علائم اولیه است که منجر به کاهش سلامت ریه ها می شود.

علائم دیگر یک مسئله اساسی ریه می تواند به تدریج کاهش ظرفیت ورزش ، کاهش استقامت ، کاهش وزن تدریجی ، سرفه خشک مزمن ، خلط مولد ، مشکل زمینه ای ریه باشد. این موارد باید مورد توجه پزشک معالج شما قرار گیرد.

دکتر شاه یک کلمه احتیاط را اضافه می کند. “اگر اکسی متر با افزایش ضربان قلب میزان اشباع شما کمتر از 95 را نشان دهد ، این نشانه این است که بدن شما سعی می کند بیش از حد مورد نیاز خود را جبران کند و ممکن است ریه ها به خطر بیفتند.”