دنیای کانتاپورا راجا رائو
استالا-پورانا، یک تاریخ سنتی از یک روستا ، مردم آن ، خدایان آن ، و شیوه های محلی.
آنچه در مورد رمان جذاب تر است ، دنیای جذابی است که خوانندگان را به آن معرفی می کند. و این جهانی نیست که خیالی یا غیرواقعی باشد. بلکه یکی از مواردی است که همه ما با آن آشنا هستیم. راجا رائو وقایع رمان را در یک منطقه روستایی نقل مکان کرد. ممکن است تعجب کند که چرا رائو یکی از شهرهای هند را که توسط انگلیس اداره می شدند ، انتخاب نکرد. این می تواند به این دلیل باشد که روستاها همیشه هند را تشکیل داده اند. قبل از اینکه هند حتی تحت سلطه انگلیس درآید ، این دهکده تنها شکل موجود یک جامعه بوده است.
“کانتاپورا” با اولین جمله طولانی آچاککا آغاز می شود ، که دهکده او را در متن گسترده تر هند و امپراتوری انگلیس به عنوان یک کل قرار می دهد. او این کار را از نظر شخصی انجام می دهد که منظره را رد می کند. سیل نام های مکانی که وی ارائه می دهد ، آشنایی عمیق وی با این مکان را نشان می دهد و او را به عنوان مرجعی در روستای خود تثبیت می کند.
کاست های مسلط مانند برهمن دارای بهترین امتیاز برای داشتن بهترین منطقه روستا هستند ، در حالی که کاست های پایین مانند Pariahs در حاشیه قرار دارند. علی رغم این سیستم طبقاتی ، این دهکده سنت های دیرینه خود را در جشنواره هایی که همه قشرها با هم تعامل دارند و روستاییان متحد هستند حفظ می کند.
اعتقاد بر این است که این روستا توسط خدای محلی به نام کنچامما محافظت می شود. او ظاهراً با “اهریمن ها ، قرن ها پیش” با یک شیطان جنگیده و از آن زمان تاکنون از مردم کانتاپورا محافظت کرده است. اهالی روستا مرتباً از او تقاضای کمک می کنند ، مراسمی را برای بزرگداشت او برگزار می کنند و از او به خاطر خوش شانسی شان تشکر می کنند. کنچامما نمونه ای از آیین سنتی است که مردم کانتاپورا به تدریج برای ترک آن می آیند.
طبیعت در بین جمعیت روستا نقش بسزایی دارد زیرا کوههای اطراف روستا و رودخانه همیشه وجود داشته است ، حتی مدتها قبل از تولد اولین فرزند در کانتاپورا. همه عناصر طبیعت قدرت زیادی بر روستا دارند.
در رمان ، قهرمان اصلی داستان Mo Moha یک برهمن است. همه در روستا او را به عنوان “خانه گوشه گوشه” یا “Moiver ما” صدا می کنند. روستاییان با او به عنوان “کوه کوچک” رفتار می کنند در حالی که گاندی به عنوان “کوه بزرگ”. موورتی از در به خانه به آنجا می رود و پیام گاندی را حتی به محله پاریا منتقل می کند و از معاد سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی مطلع می شود.
دولت انگلیس موورتی را به تحریک مردم شهر برای تحمیل خشونت و دستگیری متهم می کند. در حالی که موورتی سه ماه آینده را در زندان می گذراند ، زنان کانتاپورا مسئولیت این کار را بر عهده می گیرند و یک سپاه داوطلب تحت رهبری رانگامما (شخصیت اصلی زن) تشکیل می دهند. رنگاما با روایت داستانهایی از زنان برجسته تاریخ هند ، حس وطن دوستی را در بین زنان القا می کند. این رمان در حالی پایان می یابد که موریتی و شهر به آینده نگاه می کنند و قصد دارند جنگ خود را برای استقلال ادامه دهند.
بنابراین ، “کانتاپورا” نوعی احساس اجتماع و آزادی را تداعی می کند ، به عنوان یک کیفیت معنوی تفسیر می شود که بر همه مرزها غلبه می کند و از همه موانع عبور می کند. به منظور اجازه دادن به تعامل آسان بین جهان انسانها و جهان خدایان ، بین معاصر بودن و باستان ، رائو بنابراین داستان خود را به قهرمان اصلی مجهز می کند که نقش آن ایجاد انگیزه در روستاییان برای پیوستن به هدف سیاسی مبارزه برای آزادی هند است رزرو.
