اوکراین، سوریه، ناتو: چرا کرملین برای پیروزی به اردوغان نیاز دارد؟
مسکو: هنگامی که ترک ها روز یکشنبه برای تصمیم گیری در مورد یک انتخابات ریاست جمهوری تاریخی به پای صندوق های رای می روند، کرملین امیدوار است که آنها رهبر دیرینه رجب طیب را بدهند اردوغان ناظران می گویند یک پیروزی قانع کننده.
برنده اهرمی بر مناطق کلیدی مسکو خواهد داشت، مانند عملیات نظامی گسترده روسیه در اوکراین، جنگ در سوریه و بن بست کرملین با ناتو.
اردوغان 69 ساله که به مدت دو دهه بر ترکیه حکومت کرده است، در اوایل ماه مه در دور اول انتخابات پیروز شد، اگرچه نظرسنجی ها نشان می داد که او از رقیب 74 ساله خود کمال کیلیچداراوغلو عقب تر است.
برای کرملین، اردوغان کمیت شناخته شده ای است که در 20 سال گذشته با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه همکاری نزدیک داشته است، در حالی که کیلیچداراوغلو اخیرا مسکو را به دلیل دخالت در رای گیری متهم کرده است.
یک دیپلمات غربی که در ترکیه و روسیه کار کرده است، با اشاره به نتیجه دور اول در 14 می به خبرگزاری فرانسه گفت: «روسیه باید نفس راحتی کشیده باشد».
اردوغان و پوتین – علیرغم حمایت از بازیگران مخالف در درگیری‌ها در خاورمیانه و منطقه قفقاز شوروی سابق – طی سال‌ها همکاری با یکدیگر روابط نزدیکی برقرار کرده‌اند.
حتی خود رهبر ترکیه نیز در مصاحبه اخیر خود با شبکه تلویزیونی سی ان ان از “رابطه ویژه” خود با پوتین استقبال کرد.
اردوغان گفت: روسیه و ترکیه در هر زمینه ممکن به یکدیگر نیاز دارند.
در دنیایی که مسکو و آنکارا هر دو نسبت به تسلط نظامی، سیاسی و اقتصادی غرب بدبین هستند، پوتین و اردوغان یکدیگر را به عنوان شرکای قابل اعتماد می بینند.
آرکادی دوبنوف، تحلیلگر مستقل سیاسی، به خبرگزاری فرانسه گفت: «آنها از نظر ذهنیت سیاسی، سبک و ارتباطشان با جهان خارج به طرز باورنکردنی شبیه یکدیگر هستند.
او افزود که هر دو “صادقانه ارزش های لیبرال غرب را تحقیر می کنند.”
با این حال پوتین و اردوغان همیشه چشم به هم نزده‌اند و هر یک از رهبران قدرت سیاسی و نظامی خود را در پشت اردوگاه‌های رقیب زمانی که درگیری‌ها در سوریه، لیبی و قره‌باغ آغاز شد، انداختند.
هنگامی که ترکیه در سال 2015 به اشتباه یک جنگنده روسی را در نزدیکی مرز سوریه سرنگون کرد، پوتین این حادثه را “خنجر از پشت” توصیف کرد.
با این حال، زمانی که اردوغان کمتر از یک سال بعد با تلاش برای کودتا روبرو شد، پوتین اولین رهبر بود که در یک تماس تلفنی حمایت خود را اعلام کرد.
و علیرغم مواضع متفاوتشان، توانسته اند نقاط مشترکی پیدا کنند.
فئودور لوکیانوف، کارشناس سیاست خارجی نزدیک به کرملین، به خبرگزاری فرانسه گفت: «تضادهای زیادی در منافع آنها وجود دارد.
او گفت: «اما روابط شخصی و طولانی مدت بین دو رهبر کمک زیادی می کند.
آنها می توانند راهی برای پیشرفت در موضوعات مختلف بیابند.”
دیپلمات غربی که با خبرگزاری فرانسه صحبت کرد، روابط رهبران را عملی توصیف کرد.
این دیپلمات که خواست نامش فاش نشود، گفت: «آنها در تقسیم بندی بسیار خوب هستند: اختلافات کنار گذاشته می شوند و در جایی که منافعشان همسو باشد با هم کار می کنند».
وی افزود: “هیچ “برامدگی” بین اردوغان و پوتین وجود ندارد، بلکه صرفاً معاملاتی است.
تصمیم پوتین برای اعزام نیرو به اوکراین در سال گذشته به ترکیه – یکی از اعضای ائتلاف دفاعی ناتو – این فرصت را داد تا میان کشورهای غربی و کرملین منزوی فزاینده میانجیگری کند.
در حالی که ترکیه هواپیماهای بدون سرنشین را به کیف تحویل داده است، از پیوستن به تحریم ها علیه مسکو خودداری کرده است.
این کشور تبدیل به یک مرکز ترانزیت مهم و جایگزین برای صادرات روسیه که به شدت تحریم شده است، جذب سرمایه‌گذاری و خرید گاز با قیمت‌های پایین‌تر شده است.
سال گذشته در کنار سازمان ملل، اردوغان میانجی قرارداد غلات دریای سیاه شد که قفل صادرات اوکراین از سه بندر را باز کرد و نگرانی‌ها از بحران جهانی غذایی را کاهش داد.
اما تحلیلگران می گویند که پیروزی کیلیچداراوغلو که طرفدار غرب است، می تواند روابط برقرار شده را تهدید کند.
به عنوان مثال، کیلیچداراوغلو ممکن است برای گرم شدن بین ناتو و ترکیه که دومین ارتش بزرگ این ائتلاف را در اختیار دارد، تلاش کند.
قلیچداراوغلو در ماه مه روسیه را به مداخله در انتخابات متهم کرد. کرملین این اتهامات را رد کرد و گفت که مسکو بدون توجه به نتیجه رای گیری، روابط نزدیک خود را با آنکارا حفظ خواهد کرد.
ماه گذشته پوتین از اردوغان در راه اندازی نیروگاه اتمی آکویو ساخت روسیه که اولین نیروگاه ترکیه است، تمجید کرد.
پوتین گفت: این پروژه «نمونه قانع‌کننده‌ای بود از اینکه شما، رئیس جمهور اردوغان، چقدر برای کشورتان، برای رشد اقتصاد آن و برای همه شهروندان ترکیه انجام می‌دهید».
لوکیانوف گفت: «پوتین همیشه به وفاداری به کسانی که نسبت به او و روسیه یکسان عمل می کنند، مشهور بوده است.
این موضوع آنقدر درباره اردوغان نیست که به این واقعیت مربوط می شود که روابط قابل پیش بینی با ترکیه در حال حاضر بسیار ضروری است.
برنده اهرمی بر مناطق کلیدی مسکو خواهد داشت، مانند عملیات نظامی گسترده روسیه در اوکراین، جنگ در سوریه و بن بست کرملین با ناتو.
اردوغان 69 ساله که به مدت دو دهه بر ترکیه حکومت کرده است، در اوایل ماه مه در دور اول انتخابات پیروز شد، اگرچه نظرسنجی ها نشان می داد که او از رقیب 74 ساله خود کمال کیلیچداراوغلو عقب تر است.
برای کرملین، اردوغان کمیت شناخته شده ای است که در 20 سال گذشته با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه همکاری نزدیک داشته است، در حالی که کیلیچداراوغلو اخیرا مسکو را به دلیل دخالت در رای گیری متهم کرده است.
یک دیپلمات غربی که در ترکیه و روسیه کار کرده است، با اشاره به نتیجه دور اول در 14 می به خبرگزاری فرانسه گفت: «روسیه باید نفس راحتی کشیده باشد».
اردوغان و پوتین – علیرغم حمایت از بازیگران مخالف در درگیری‌ها در خاورمیانه و منطقه قفقاز شوروی سابق – طی سال‌ها همکاری با یکدیگر روابط نزدیکی برقرار کرده‌اند.
حتی خود رهبر ترکیه نیز در مصاحبه اخیر خود با شبکه تلویزیونی سی ان ان از “رابطه ویژه” خود با پوتین استقبال کرد.
اردوغان گفت: روسیه و ترکیه در هر زمینه ممکن به یکدیگر نیاز دارند.
در دنیایی که مسکو و آنکارا هر دو نسبت به تسلط نظامی، سیاسی و اقتصادی غرب بدبین هستند، پوتین و اردوغان یکدیگر را به عنوان شرکای قابل اعتماد می بینند.
آرکادی دوبنوف، تحلیلگر مستقل سیاسی، به خبرگزاری فرانسه گفت: «آنها از نظر ذهنیت سیاسی، سبک و ارتباطشان با جهان خارج به طرز باورنکردنی شبیه یکدیگر هستند.
او افزود که هر دو “صادقانه ارزش های لیبرال غرب را تحقیر می کنند.”
با این حال پوتین و اردوغان همیشه چشم به هم نزده‌اند و هر یک از رهبران قدرت سیاسی و نظامی خود را در پشت اردوگاه‌های رقیب زمانی که درگیری‌ها در سوریه، لیبی و قره‌باغ آغاز شد، انداختند.
هنگامی که ترکیه در سال 2015 به اشتباه یک جنگنده روسی را در نزدیکی مرز سوریه سرنگون کرد، پوتین این حادثه را “خنجر از پشت” توصیف کرد.
با این حال، زمانی که اردوغان کمتر از یک سال بعد با تلاش برای کودتا روبرو شد، پوتین اولین رهبر بود که در یک تماس تلفنی حمایت خود را اعلام کرد.
و علیرغم مواضع متفاوتشان، توانسته اند نقاط مشترکی پیدا کنند.
فئودور لوکیانوف، کارشناس سیاست خارجی نزدیک به کرملین، به خبرگزاری فرانسه گفت: «تضادهای زیادی در منافع آنها وجود دارد.
او گفت: «اما روابط شخصی و طولانی مدت بین دو رهبر کمک زیادی می کند.
آنها می توانند راهی برای پیشرفت در موضوعات مختلف بیابند.”
دیپلمات غربی که با خبرگزاری فرانسه صحبت کرد، روابط رهبران را عملی توصیف کرد.
این دیپلمات که خواست نامش فاش نشود، گفت: «آنها در تقسیم بندی بسیار خوب هستند: اختلافات کنار گذاشته می شوند و در جایی که منافعشان همسو باشد با هم کار می کنند».
وی افزود: “هیچ “برامدگی” بین اردوغان و پوتین وجود ندارد، بلکه صرفاً معاملاتی است.
تصمیم پوتین برای اعزام نیرو به اوکراین در سال گذشته به ترکیه – یکی از اعضای ائتلاف دفاعی ناتو – این فرصت را داد تا میان کشورهای غربی و کرملین منزوی فزاینده میانجیگری کند.
در حالی که ترکیه هواپیماهای بدون سرنشین را به کیف تحویل داده است، از پیوستن به تحریم ها علیه مسکو خودداری کرده است.
این کشور تبدیل به یک مرکز ترانزیت مهم و جایگزین برای صادرات روسیه که به شدت تحریم شده است، جذب سرمایه‌گذاری و خرید گاز با قیمت‌های پایین‌تر شده است.
سال گذشته در کنار سازمان ملل، اردوغان میانجی قرارداد غلات دریای سیاه شد که قفل صادرات اوکراین از سه بندر را باز کرد و نگرانی‌ها از بحران جهانی غذایی را کاهش داد.
اما تحلیلگران می گویند که پیروزی کیلیچداراوغلو که طرفدار غرب است، می تواند روابط برقرار شده را تهدید کند.
به عنوان مثال، کیلیچداراوغلو ممکن است برای گرم شدن بین ناتو و ترکیه که دومین ارتش بزرگ این ائتلاف را در اختیار دارد، تلاش کند.
قلیچداراوغلو در ماه مه روسیه را به مداخله در انتخابات متهم کرد. کرملین این اتهامات را رد کرد و گفت که مسکو بدون توجه به نتیجه رای گیری، روابط نزدیک خود را با آنکارا حفظ خواهد کرد.
ماه گذشته پوتین از اردوغان در راه اندازی نیروگاه اتمی آکویو ساخت روسیه که اولین نیروگاه ترکیه است، تمجید کرد.
پوتین گفت: این پروژه «نمونه قانع‌کننده‌ای بود از اینکه شما، رئیس جمهور اردوغان، چقدر برای کشورتان، برای رشد اقتصاد آن و برای همه شهروندان ترکیه انجام می‌دهید».
لوکیانوف گفت: «پوتین همیشه به وفاداری به کسانی که نسبت به او و روسیه یکسان عمل می کنند، مشهور بوده است.
این موضوع آنقدر درباره اردوغان نیست که به این واقعیت مربوط می شود که روابط قابل پیش بینی با ترکیه در حال حاضر بسیار ضروری است.
