پاریس: دانشمندان پیدا کردند ساحلی یک مطالعه روز دوشنبه نشان داد گونههایی از صدفها و شقایقها در جزایر شناور زباله در اقیانوس آرام که هزاران مایل دورتر از خانه زندگی میکنند و پرورش میدهند.
محیط بانان سالهاست که به چیزی که آنها را “لکه زباله بزرگ اقیانوس آرام” می نامند چشم دوخته اند — انبوه زباله های پلاستیکی که ترکیبی از بطری ها، تورهای ماهیگیری و بسیاری موارد دیگر است.
محققان آمریکایی که زبالههای شمال شرقی اقیانوس آرام بین کالیفرنیا و هاوایی را نمونهبرداری کردند، گفتند که 37 نوع بیمهرگان را پیدا کردند که از مناطق ساحلی، عمدتاً از کشورهایی مانند ژاپن در آن سوی اقیانوس، سرچشمه میگرفتند.
آنها در این مطالعه که در Nature Ecology and Evolution منتشر شده است، نوشتند: «دریاهای آزاد توسط مجموعهای از گونههای ساحلی مستعمره شدهاند که در اقیانوس باز زنده میمانند و تولیدمثل میکنند.
این مطالعه میگوید: «گونههای ساحلی اکنون در اقیانوسهای باز بهعنوان یک جزء اساسی از یک جامعه نئوپلاژیک (جدید، ساکن دریا) که توسط دریای وسیع و در حال گسترش زبالههای پلاستیکی حفظ میشود، باقی ماندهاند.
بیش از دو سوم اقلام مورد بررسی دارای گونه های ساحلی از جمله سخت پوستان، شقایق های دریایی و موجودات خزه مانندی به نام bryozoans بودند.
دانشمندان اغلب موجوداتی را که از پراکندگی در سراسر اقیانوس ها زنده مانده بودند ردیابی نکرده بودند. محققان خاطرنشان کردند که در یک رویداد نادر در سال 2012، بقایای سونامی سال قبل در ژاپن با گونههای زنده به ساحل آمریکای شمالی سرازیر شد.
در این مطالعه آمده است که موجودات می توانند با تغذیه از لایه های لجن تشکیل شده روی پلاستیک های شناور توسط باکتری ها و جلبک ها به سرعت پخش شوند. اکنون دانشمندان باید بررسی کنند که چگونه این استعمارگران ساحلی در زنجیره غذایی اقیانوس قرار می گیرند.
لینزی حرام، نویسنده اصلی این مطالعه، به خبرگزاری فرانسه گفت: «ما دریافتیم که گونههای ساحلی معمولاً روی پلاستیکهای مشابه گونههای دریایی بومی (که در دوردست در دریا زندگی میکنند) مشاهده میشوند، که نشان میدهد این دو جامعه با یکدیگر در تعامل هستند.
“این فعل و انفعالات می تواند شامل رقابت برای غذا و فضا و همچنین شکار باشد. تحقیقات بیشتری برای درک مثبت یا منفی بودن پیامدها مورد نیاز است.”
در مقالهای در سال 2021، اعضای همان تیم تحقیقاتی هشدار دادند که هجوم گونههای مهاجم ساحلی “ممکن است تغییرات اکولوژیکی قابل توجهی را در محیطزیست دریایی نشان دهد”.
مطالعه ای که در سال 2017 در مجله Science Advances منتشر شد، محاسبه کرد که اگر روند فعلی تولید و مدیریت زباله ادامه یابد، تا سال 2050 12 میلیارد تن زباله پلاستیکی در محل های دفن زباله یا محیط طبیعی وجود خواهد داشت.
وزرای انرژی و محیط زیست گروه 7 در پایان مذاکرات روز یکشنبه در ژاپن “جاه طلبی خود را برای به صفر رساندن آلودگی پلاستیکی اضافی تا سال 2040” اعلام کردند.
آنها گفتند که امیدوارند تا پایان سال 2024 “یک سند بین المللی الزام آور قانونی در مورد آلودگی پلاستیکی” تهیه کنند.
محیط بانان سالهاست که به چیزی که آنها را “لکه زباله بزرگ اقیانوس آرام” می نامند چشم دوخته اند — انبوه زباله های پلاستیکی که ترکیبی از بطری ها، تورهای ماهیگیری و بسیاری موارد دیگر است.
محققان آمریکایی که زبالههای شمال شرقی اقیانوس آرام بین کالیفرنیا و هاوایی را نمونهبرداری کردند، گفتند که 37 نوع بیمهرگان را پیدا کردند که از مناطق ساحلی، عمدتاً از کشورهایی مانند ژاپن در آن سوی اقیانوس، سرچشمه میگرفتند.
آنها در این مطالعه که در Nature Ecology and Evolution منتشر شده است، نوشتند: «دریاهای آزاد توسط مجموعهای از گونههای ساحلی مستعمره شدهاند که در اقیانوس باز زنده میمانند و تولیدمثل میکنند.
این مطالعه میگوید: «گونههای ساحلی اکنون در اقیانوسهای باز بهعنوان یک جزء اساسی از یک جامعه نئوپلاژیک (جدید، ساکن دریا) که توسط دریای وسیع و در حال گسترش زبالههای پلاستیکی حفظ میشود، باقی ماندهاند.
بیش از دو سوم اقلام مورد بررسی دارای گونه های ساحلی از جمله سخت پوستان، شقایق های دریایی و موجودات خزه مانندی به نام bryozoans بودند.
دانشمندان اغلب موجوداتی را که از پراکندگی در سراسر اقیانوس ها زنده مانده بودند ردیابی نکرده بودند. محققان خاطرنشان کردند که در یک رویداد نادر در سال 2012، بقایای سونامی سال قبل در ژاپن با گونههای زنده به ساحل آمریکای شمالی سرازیر شد.
در این مطالعه آمده است که موجودات می توانند با تغذیه از لایه های لجن تشکیل شده روی پلاستیک های شناور توسط باکتری ها و جلبک ها به سرعت پخش شوند. اکنون دانشمندان باید بررسی کنند که چگونه این استعمارگران ساحلی در زنجیره غذایی اقیانوس قرار می گیرند.
لینزی حرام، نویسنده اصلی این مطالعه، به خبرگزاری فرانسه گفت: «ما دریافتیم که گونههای ساحلی معمولاً روی پلاستیکهای مشابه گونههای دریایی بومی (که در دوردست در دریا زندگی میکنند) مشاهده میشوند، که نشان میدهد این دو جامعه با یکدیگر در تعامل هستند.
“این فعل و انفعالات می تواند شامل رقابت برای غذا و فضا و همچنین شکار باشد. تحقیقات بیشتری برای درک مثبت یا منفی بودن پیامدها مورد نیاز است.”
در مقالهای در سال 2021، اعضای همان تیم تحقیقاتی هشدار دادند که هجوم گونههای مهاجم ساحلی “ممکن است تغییرات اکولوژیکی قابل توجهی را در محیطزیست دریایی نشان دهد”.
مطالعه ای که در سال 2017 در مجله Science Advances منتشر شد، محاسبه کرد که اگر روند فعلی تولید و مدیریت زباله ادامه یابد، تا سال 2050 12 میلیارد تن زباله پلاستیکی در محل های دفن زباله یا محیط طبیعی وجود خواهد داشت.
وزرای انرژی و محیط زیست گروه 7 در پایان مذاکرات روز یکشنبه در ژاپن “جاه طلبی خود را برای به صفر رساندن آلودگی پلاستیکی اضافی تا سال 2040” اعلام کردند.
آنها گفتند که امیدوارند تا پایان سال 2024 “یک سند بین المللی الزام آور قانونی در مورد آلودگی پلاستیکی” تهیه کنند.