گرمای شدیدی که در هفته های اخیر آسیا را سوزانده است، یک ذینفع آشکار به وجود آورده است – روسیه.
از آنجایی که کشورهای منطقه تلاش می کنند تا مطمئن شوند که زغال سنگ، گاز و نفت کوره کافی برای روشن نگه داشتن چراغ ها در اختیار دارند، انرژی روسیه که غرب از آن دوری می کند جذاب به نظر می رسد.
آنچه که به عنوان فشار کرملین برای تأمین بودجه تهاجم خود به اوکراین آغاز شد، اکنون به یک کشش از سوی اقتصادهای آسیایی تبدیل شده است که نگران اطمینان از اینکه ژنراتورهای برق خود با سوخت کافی در سالی که می تواند گرم ترین سال تاریخ باشد، تامین شود، شده است.
جان دریسکول، مدیر JTD Energy Services Pte در سنگاپور گفت: «بدترین مکان در حال حاضر در میان این دمای شدید، جنوب آسیا، به ویژه کشورهای فقیرتر مانند پاکستان یا بنگلادش است.
زمانی که شما حتی نمی توانید به نیازهای اولیه مردم خود رسیدگی کنید، بسیار سخت است که بیش از حد به امور بین المللی اهمیت دهید.
ارقام شرکت اطلاعاتی Kpler نشان می دهد که صادرات زغال سنگ حرارتی و گاز طبیعی روسیه به آسیا، دو سوختی که اغلب برای تولید برق مورد استفاده قرار می گیرند، در سال جاری رشد قابل توجهی داشته است.
حجم زغال سنگ در آوریل به شدت افزایش یافت و به 7.46 میلیون تن رسید که حدود یک سوم بیشتر از سال قبل است. صادرات گاز طبیعی مایع به آسیا نیز در ماه‌های اخیر پس از عقب‌نشینی قیمت‌ها از بالاترین رکوردی که سوخت را برای بسیاری از کشورهای فقیرتر غیرقابل‌قابل‌ترسیت کرده بود، افزایش یافته است.
در همین حال، طبق گزارش Kpler، واردات آسیایی نفت کوره روسیه، جایگزین کثیف‌تر و ارزان‌تر برای تولید برق، دو ماه بالاترین رکورد را در مارس و آوریل داشته است.

انگیزه منطقه برای خرید بیشتر انرژی روسیه احتمالاً به دلیل الگوی آب و هوایی در حال ظهور ال نینو افزایش می یابد، که قبلاً جیوه را در بخش هایی از منطقه افزایش داده است. نخست وزیر ویتنام در این ماه نسبت به کمبود برق هشدار داده است، در حالی که میانمار با بدتر شدن خاموشی ها دست و پنجه نرم می کند.
Aniket Autade، تحلیلگر بنیادی انرژی Rystad Energy، گفت: در هند، تقاضای برق ناشی از گرما احتمالاً عمدتاً توسط زغال سنگ برآورده می شود.
چین و هند – مشتاق ترین خریداران نفت روسیه با تخفیف – همچنین بیشترین زغال سنگ، گاز و نفت کوره را خریداری می کنند. بر اساس محاسبات بلومبرگ بر اساس داده های Kpler، آنها بیش از دو سوم زغال سنگ روسیه را که ماه گذشته به آسیا ارسال شده بود، بردند. با این حال، کره جنوبی 15 درصد از محموله ها را به دست آورد، در حالی که ویتنام، مالزی و سریلانکا نیز به عنوان خریداران مهم ظاهر شده اند.

ارقام Kpler نشان می دهد که برای نفت کوره، چین و هند دوباره بزرگترین خریداران از روسیه بودند و عربستان سعودی و امارات متحده عربی نیز واردکنندگان اصلی آن بودند.
به گفته اما لی، تحلیلگر Vortexa، بنگلادش، پاکستان و سریلانکا احتمالاً نفت کوره روسیه بیشتری برای تولید برق وارد خواهند کرد. او گفت که خاورمیانه نیز اخیرا واردات خود را افزایش داده است و احتمالاً این روند در تابستان نیز ادامه خواهد داشت.

پاکستان در ماه جاری اعلام کرد که مایل است هزینه واردات نفت روسیه را با یوان چین بپردازد. وزیر انرژی این کشور گفت که این کشور برای یک محموله نفت خام سفارش داده است، اما مشتاق یک معامله بلندمدت برای خرید آن به ارز چین است.
به گفته کریس ویلکینسون، تحلیلگر ارشد انرژی های تجدیدپذیر در ریستاد، حتی ژاپن، متحد نزدیک ایالات متحده و بنابراین تمایلی به افزایش واردات از روسیه ندارد، ممکن است خرید را در محدوده قراردادی گسترش دهد.
او گفت: «ژاپن ممکن است خرید LNG بیشتری از روسیه را تحت قراردادهای بلندمدت فعلی خود در نظر بگیرد، زیرا مقرون به صرفه تر از خرید در بازار نقدی است.
برای Driscoll از JTD Energy، خرید فزاینده انرژی روسیه توسط بسیاری از کشورهای آسیایی، هم تاثیر رو به کاهش کاخ سفید و هم وضعیت خطرناکی را که بسیاری از کشورها در آن قرار دارند، نشان می‌دهد.
“[They] از خود می‌پرسند: آیا ترجیح می‌دهم با ایالات متحده درگیر شوم یا از تخفیف‌های شدید انرژی صرف نظر کنم؟» او گفت. وقتی توافق خوبی روی میز وجود دارد، چگونه کشورهای فقیرتر می توانند نه بگویند؟