“نگرانی” در غرب، “آرامش” در روسیه: پیروزی تاریخی اردوغان رئیس جمهور ترکیه در انتخابات چه معنایی برای جهان دارد
اردوغان که طولانی‌ترین رهبر ترکیه است، ائتلاف قدرتمند مخالف، بحران اقتصادی تلخ و خشم گسترده را پس از زلزله ویرانگر فوریه کنار زد تا در رای‌گیری روز یکشنبه، رقیب سکولار، کمال قلیچداراوغلو را شکست دهد.
پیروزی اندک اردوغان در برابر مخالفانش غرب را نیز دچار اختلاف کرده است. ایالات متحده و متحدانش نسبت به روابط نزدیک رئیس جمهور ترکیه با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه و موضع روان او در مورد جنگ جاری در اوکراین نگران هستند.
با این حال، به نظر می رسد کرملین از پیروزی سخت اردوغان خوشحال است و می گوید که در روابط خود با ترکیه به “اهداف بسیار بلندپروازانه” چشم دوخته است.
نگرانی در غرب
ترکیه به دلیل موقعیت استراتژیک خود همواره به عنوان پل ارتباطی اروپا و خاورمیانه شناخته می شود.
این کشور همچنین یکی از اعضای کلیدی ائتلاف نظامی ناتو است و در تمام ماموریت های آن شرکت می کند.
نقش ترکیه در منطقه پس از آغاز تهاجم همه جانبه پوتین به اوکراین در سال گذشته بسیار مهم شد.
اگرچه اردوگن روابط نزدیک خود را با پوتین حفظ کرده است، او همچنین به عنوان بخشی از ائتلاف ناتو از اوکراین حمایت نظامی کرده است.
با این حال، غیرقابل پیش بینی بودن اردوغان و جنجال های مکرر علیه غرب، مقامات برخی از پایتخت های غربی را به این فکر واداشته است که او در جنگ اوکراین طرف چه کسی بوده است.
در واقع، بر اساس گزارش های متعدد در رسانه های غربی، بسیاری در غرب به طور خصوصی امیدوار بودند که او در انتخابات امسال شکست بخورد.
اما رهبران جهان نیز اهمیت ترکیه را درک می‌کنند و به همین دلیل است که به اردوغان به خاطر پیروزی انتخاباتی‌اش تبریک گفتند.
این شامل جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا نیز می‌شود که علیرغم ناراحتی‌اش از دوستی اردوغان با پوتین، گفت امیدوار است با رهبر ترکیه در مورد “چالش‌های مشترک جهانی” همکاری کند. قابل ذکر است، بایدن پیشتر اردوغان را یک “خودکار” توصیف کرده بود.
یک رئیس جمهور متحیر
در حالی که رهبر ترکیه حمله روسیه به اوکراین را محکوم کرده است، از پیوستن به تحریم های غرب برای منزوی کردن پوتین خودداری کرده است.
برعکس، او تجارت ترکیه با مسکو را افزایش داد.
اردوغان همچنین با به تعویق انداختن پذیرش فنلاند و امتناع از پذیرش سوئد، تلاش‌های ناتو برای گسترش را با مشکل مواجه کرده است.
ایالات متحده در مورد این واقعیت که از اردوغان می خواهد عضویت سوئد در ناتو را تایید کند، حرفی نزده است.
با بازگشت رهبر ترکیه به قدرت، غرب باید او را متقاعد کند که وتوی ترکیه در مورد عضویت سوئد در ناتو را لغو کند.
تعادل ژئوپلیتیکی
در دوران اردوغان، ترکیه در حال پیوستن به فهرست رو به رشد کشورهایی است که سیاست خارجی مستقل خود را دنبال می کنند.
با وجود ریشه های ناتو، ترکیه آگاه است که منافع غرب را زیر پا نگذارد.
یک مقاله نیویورک تایمز اشاره کرد که اردوغان در طول مبارزات انتخاباتی خود نشان داد که از موضع خود در مورد اوکراین راحت است.
او میانجیگری ترکیه را در برخی مواقع بین طرف های درگیر جنگ به عنوان یک “عمل عادی” توصیف کرد. و او گفت که «فقط برای دریافت «خوبی» از غرب کار نمی‌کند، و روشن می‌کند که خواسته‌های متحدانش بر تعقیب منافع ترکیه تأثیری نخواهد گذاشت.
گالیپ دالای، تحلیلگر ترکیه در Chatham House، یک گروه تحقیقاتی مستقر در لندن، به NYT گفت: اردوغان بر اساس این درک عمل می کند که جهان وارد مرحله ای شده است که در آن سلطه غرب دیگر امری مسلم نیست.
در این مقاله آمده است که این دیدگاه باعث شده است که قدرت‌های منطقه‌ای مانند ترکیه حتی در تعامل با رقبای آمریکایی مانند روسیه و چین از روابط با غرب سود ببرند.
دالی گفت: ایده این است که “ترکیه با درگیر شدن در یک تعادل ژئوپلیتیکی بین آنها بهتر است.”
روابط نزدیک با پوتین
یکی دیگر از چیزهایی که غرب را در مورد اردوغان آزار می دهد، خوشبختی او با پوتین است که او را “دوست” توصیف می کند.
برای کرملین، اردوغان یک مقدار شناخته شده است که در 20 سال گذشته با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه همکاری نزدیک داشته است.
از سوی دیگر، رقیب وی کمال قلیچداراوغلو اخیرا مسکو را به دخالت در انتخابات این کشور متهم کرده بود.
پس از دور اول در 14 می که اردوغان در آن پیشتازی شد، یک دیپلمات غربی گفته بود که “روسیه باید نفس راحتی کشیده باشد.”
اردوغان و پوتین – علیرغم حمایت از بازیگران مخالف در درگیری‌ها در خاورمیانه و منطقه قفقاز شوروی سابق – طی سال‌ها همکاری با یکدیگر روابط نزدیکی برقرار کرده‌اند.
حتی خود رهبر ترکیه نیز در مصاحبه اخیر خود با شبکه تلویزیونی سی ان ان از “رابطه ویژه” خود با پوتین استقبال کرد.
اردوغان گفت: روسیه و ترکیه در هر زمینه ممکن به یکدیگر نیاز دارند.
در دنیایی که مسکو و آنکارا هر دو نسبت به تسلط نظامی، سیاسی و اقتصادی غرب بدبین هستند، پوتین و اردوغان یکدیگر را به عنوان شرکای قابل اعتماد می بینند.
آرکادی دوبنوف، تحلیلگر مستقل سیاسی، به خبرگزاری فرانسه گفت: «آنها از نظر ذهنیت سیاسی، سبک و ارتباطشان با جهان خارج به طرز باورنکردنی شبیه یکدیگر هستند.
او افزود که هر دو “صادقانه ارزش های لیبرال غرب را تحقیر می کنند.”
این رابطه طبیعتاً قدرت های غربی را که به شدت به حمایت ترکیه برای مقابله با روسیه در منطقه متکی هستند، عصبانی کرده است.
(با ورودی های نمایندگی ها)
