وقتی الان به خودم نگاه می کنم ، احساس موفقیت می شود.

من نمی گویم که نیازی به کنار گذاشتن تمرینات و بهانه جویی ندارم ، اما وقتی احساس می کنم حتی کمی منفی ، یا تنبل هستم ، تمام تلاشهایی را که برای رسیدن به این مرحله انجام شده است به خاطر می آورم. هیچ بازگشتی وجود ندارد که.

همچنین ، انگیزه من این نیست که وقتی از غذای غیرقابل چرب دور و برتان پرهیز می کنید ، این است که جلوی خود نگاه کنید و هنوز تصمیم بگیرید که آن قسمت از Idlis بخارپز را بخورید.

چگونه اطمینان حاصل می کنید که تمرکز خود را از دست نمی دهید؟

پیش از این ، برای من ، مشکل همیشه کمبود وقت به دلیل مشغله های زیاد کاری یا نداشتن تجهیزات لازم برای تمرین بود. این بار ، من خودم را به چالش کشیدم که بهترین نتیجه را بدهم و بدون تلاش تسلیم نشوم. در حال حاضر ، تناسب اندام بخش مهمی از زندگی من است ، من سعی می کنم و ورزش می کنم ، حتی اگر انجام 5 فشار بالا باشد. ریتم و هماهنگی نباید خراب شود.

همچنین ، من از بهانه تراشی خسته شده بودم. بهانه ها برای شخصی که در حقیقت آنها را ساخته است بهترین صدا است. آیا من 100٪ سازگار هستم؟ راستش را بخواهید ، من نیستم اما 50٪ هم نیستم :).

سخت ترین قسمت اضافه وزن چیست؟ من می خواهم فراتر از گفته های کلیشه ای معمول “لباس مناسب نیست” یا “افرادی که شما را مسخره می کنند”. به نظر من ، همیشه این بود که در بهترین حالت نباشم ، وقتی واقعاً می توانی با تلاش و از این رو ، احساس محبت نسبت به خود را از دست بدهی.