واکسن ها: 200 سال پیشرفت – و بدبینی

پاریس: Covid-19 کمتر از یک سال پس از ظهور بیماری ، برای تحقیقات واکسن با تولید چندین جیب قابل دوام ، از ناحیه بازو شلیک شده است.
با این حال از هر 10 آمریکایی چهار نفر و از هر 10 نفر فرانسوی شش نفر می گویند ، حتی اگر عکسبرداری رایگان باشد ، واکسینه نمی شوند.
ما به تاریخ واکسن ها در دو قرن گذشته نگاه می کنیم ، با بدبینی نسبت به آنها هرگز دور نیست.
آبله کشنده و بسیار مسری که از طریق زخم های باز که میلیون ها انسان را زخمی می کند منتقل می شود ، قرن ها جمعیت را ویران می کرد تا اینکه دکتر انگلیسی ادوارد جنر متوجه شد که شیر مادرهایی که به آبله گاو مبتلا می شوند هرگز به آبله مبتلا نمی شوند.
در سال 1796 وی برای تحریک پاسخ ایمنی ، كودك را با نسخه بی ضرر بیماری تلقیح می كند. با وجود مواجهه مکرر ، کودک هرگز بیمار نمی شود. واکسیناسیون متولد می شود.
واکسن آبله برای همه کودکان انگلیس در سال 1853 اجباری می شود ، اما این واکنش فوری را برمی انگیزد. بسیاری به دلایل مذهبی اعتراض می کنند یا این سیاست را نقض آزادی های فردی می دانند.
یک بند وجدان در سال 1898 به این قانون اضافه شده است که به مردم اجازه می دهد انصراف دهند.
لوئیس پاستور ، دانشمند فرانسوی ، واکسن هاری را از سویه خوش خیم تر بیماری ایجاد می کند. زمانی موفقیت آمیز به نظر می رسد که او آن را به کودکی که توسط سگ هار گاز گرفته شده می دهد. با این حال افراد مشکوک به واکسن پاستور را متهم می کنند که برای افزایش سود خود “هاری آزمایشگاهی” ایجاد کرده است.
یک واکسن علیه حصبه در اواخر قرن نوزدهم ساخته شده است ، و در دهه 1920 چندین عکسبرداری مهم انجام می شود: واکسن Bacille Calmette-Guerin (BCG) در سال 1921 و سل علیه دیفتری در 1923 ، کزاز در 1926 و سرفه سیاه در 1926 .
همچنین در دهه 1920 میلادی است که از عوامل حاوی آلومینیوم برای افزایش کارایی در واکسن ها استفاده می شود – ماده ای که بعداً به خصوص در فرانسه باعث ایجاد بدبینی در واکسن می شود.
اولین کار واکسن علیه آنفلوانزای فصلی ، سربازان آمریکایی را که در سالهای 1944-45 در اروپا می جنگند ، هدف قرار می دهد ، هر ساله که یک تیراندازی جدید ایجاد می شود.
در دهه 1950 ، زمانی که واکسیناسیون فلج اطفال از اولویت های دولت ایالات متحده بود ، الویس پریسلی بزرگ ستاره خود را به هدف وام داد ، و عکس را در برنامه “Ed Sullivan Show” به طور مستقیم دریافت کرد.
در دهه 1970 میلادی ، یک کمپین برای خنثی سازی آمریکایی ها در برابر سویه ای که ظاهراً ویرانگر زمینه آنفولانزای خوکی است متوقف شده است ، اما در صورت عدم تحقق بیماری همه گیر و حدود 450 نفر از واکسیناسیون ها بدون نیاز به سندرم گیلن باره مبتلا می شوند که می تواند باعث فلج شود. این حادثه همچنان به شکاکیت واکسن دامن می زند.
آخرین مورد طبیعی آبله در سومالی در 26 اکتبر 1977 در سومالی تشخیص داده شد و سازمان بهداشت جهانی (WHO) اعلام کرد این بیماری به لطف یک کمپین جهانی واکسیناسیون به طور رسمی در سال 1989 ریشه کن شده است.
یک کارزار مشابه برای از بین بردن فلج اطفال بسیار موفقیت آمیز بود و آن را در آفریقا نابود کرد. این بیماری در پاکستان و افغانستان ادامه دارد ، زیرا برخی از رهبران مذهبی ادعا می کنند که این تیراندازی نقشه عقیم سازی کودکان مسلمان است.
در سال 1998 مطالعه ای که در مجله معتبر پزشکی Lancet منتشر شد ، ارتباط بین واکسن MMR (سرخک ، اوریون و سرخچه) و اوتیسم را نشان می دهد.
اما تخته اصلی آن توسط اندرو ویکفیلد ، نویسنده آن که بعداً از این حرفه منع شد ، جعل شده بود. با این وجود “ضد واکسرها” به این مطالعه تخریب شده استناد می کنند.
در سال 2009 شیوع H1N1 – یا آنفولانزای خوکی زنگ هشدار را در سراسر جهان به صدا در می آورد. گرچه این ویروس مربوط به سویه بدنام آنفولانزا در سال 1918 است ، اما به نظر می رسد ویروس بسیار کم نتیجه تر باشد و فقط 18500 نفر را بکشد.
زباله های حاصل از میلیون ها واکسن بلااستفاده انتقاداتی را درباره نحوه شیوع سازمان بهداشت جهانی به وجود می آورد.
علاوه بر این ، سوئد ، جایی که بیش از 60 درصد از افراد واکسینه شده بودند ، هنگامی که صدها نفر از کسانی که دچار زخم شدند ، بعداً مبتلا به نارکولپسی شدند ، آسیب دید.