پایین رفتن از خط حافظه: مواردی که هر کودک دهه 90 می تواند با آن ارتباط برقرار کند
اگر در دهه 90 بزرگ شده اید ، پس می دانید منظور ما چیست. از “خانم خانم صبح زود” در کلاس ها گرفته تا قیچی های کاغذ سنگ ، خیلی چیزها از آن زمان تغییر کرده است. غرق در یک دوره مجازی پر از اسباب و وسایل ، اکثر ما ، به خصوص متولدین دهه 90 آرزو می کنیم همه بتوانیم به گذشته برگردیم. جایی که تلفن های همراه و رسانه های اجتماعی جایی نداشتند.
هوا متفاوت بود ، جذابیت اوج آور بود و بچه ها لذت کودک بودن را تجربه کردند ، بدون اینکه نگران حضور در کلاس های آنلاین یا آموزش های فن آوری هوشمند باشند. زندگی بسیار ساده تر و آسان تر بود. همه ما در ساده ترین کارها شادی پیدا کردیم. من مطمئن هستم ، الان باید دلتنگی زیاد باشد. بنابراین ، ما این پست بازگشتی را برای شما به ارمغان می آوریم که قطعاً شما را ترغیب می کند دوباره بچه دهه 90 باشید!
1. کتی باتی
به یاد می آورید که چگونه هر بار که با بهترین دوست خود دعوا می کردید ، انگشت صورتی خود را بالا می بردید تا فقط با صدای بلند کتی بگویید؟ شرط می بندم ، اکنون مدتهاست که از بین رفته است هنوز هم ، چرا یک بار دیگر این کار را به خاطر زمان های قدیمی انجام نمی دهید؟
2. “به درستی در صف بایستید!”
مجالس صبحگاهی چنین دردی بود ، پیه! یک تام چشمک زدن در خط خود و خندیدن بی سر و صدا با دوستان خود یک خاطره طلایی است. مخصوصاً ، وقتی آن یک معلم سختگیر و ورزش همیشه فریادتان را می زد که به درستی در صف بایستید.
3. سبز ، قرمز و بنفش
ظاهر شدن یا ادعای Poppins قرمز پارل چنین دستاوردی بود !. “Meri green hai، haath mat lagana” (مال من سبز است ، آن را لمس نکن) بزرگترین نگرانی در آن زمان بود.
4. “من یک کارت راکی والا گرفتم!”
کارت های Trump در آن زمان چیزی بود. گرفتن کارت Under Taker به معنای پیروزی نهایی یک بچه بود. هیچ کس نمی توانست او را لمس کند و دیگران فقط با دیدن یک برگ برنده حسادت می کنند!
5. سواری عادلانه
آرزوی بچه های هر دهه 90 سوار شدن به چرخ و فلک در نمایشگاه بود. اگر پدر و مادر وقت نداشتند بچه ها را ببرند ، آن بچه های مانی کوچک دزدکی حرکت می کردند و آب نبات صورتی می گرفتند ، آن هم دو تا!
6. نجواهای چینی
یک قطار کامل از کودکان می نشستند و حرفهای بیهوده می زدند تا در آخر از خنده خسته شوند. آنها حتی بازی سرزنش را شروع می کنند ، “maine nahi، isne galat bola.” (نه من ، او آن را اشتباه گفت)
7. شوخی حشرات
اگر موفق می شدید یک شوخی اسباب بازی حشرات لاستیکی را روی معلمان یا افراد دیگر بکشید ، افسانه بودید. مارمولک های لزبین واقعی ترین و بهترین ها بودند!
8. انگشت پا تیک تاک
ما در طول روز چنین هنرمندانی باهوش بودیم! یک خط صفر و بله! 5 امتیاز کسب شده حتی پشت نسخه های مدرسه ما مانند یک میدان جنگ احساس می شد.
9. درب کاشان!
آهنگ تم Doordarshan بسیار نوستالژیک است. اگر کودک دهه 90 هستید ، قطعاً به خاطر خواهید آورد که با خانواده خود جمع شده و با هم روی زمین نشسته اید و تکرار روزانه رامایانا را تماشا می کنید.
10. نود-نود-سر
شما فقط نمی توانید آن را انکار کنید. کارتون های دهه 90 کاملاً سطح دیگری بودند. نودی ، توماس و دوستانش ، باب سازنده ؛ نوستالژی در حال حاضر ضربه سختی خورده است.
