ژنو: قبل از ورود به ژنو برای یک مسابقه پیانو مشهور، پیانیست اوکراینی رومی لوپاتینسکی در تاریکی تمرین می‌کرد و کنسرت‌ها را زیر نور شمع اجرا می‌کرد که آژیرهای حمله هوایی در سراسر کشور زادگاهش کیف به صدا درآمد.
این بازیکن 29 ساله در مسابقات بین المللی برای پیانیست های جوان به یاد ولادیمیر هوروویتزکه برای اولین بار از زمان تأسیس در سال 1995 به دلیل تهاجم روسیه در خارج از اوکراین برگزار می شود.
لوپاتینسکی در چهارمین حضور خود در این رقابت که در 21 آوریل به پایان می رسد، امیدوار است که به ملت خود دلیلی برای افتخار بدهد.
او روز جمعه هنگام تمرین در زیرزمین هنرستان ژنو به رویترز گفت: «اگر همه چیز درست شود… این یک پیروزی قطعی برای اوکراین در جبهه فرهنگی خواهد بود.
به عنوان یک مرد در سن نظامی، Lopatynskyi نیاز به اجازه خروج از کشور برای مسابقات و کنسرت های خارج از کشور دارد. اما پس از اجرای برنامه، با وجود دریافت پیشنهادات متعدد برای نقل مکان، همیشه به اوکراین باز می گردد.
“اگر همه بروند، چه چیزی آنجا باقی می ماند؟” لوپاتینسکی، که در مسابقات هوروویتز در سال 2010 در رده متوسط ​​اول شد، گفت.
ما همه کارها را انجام می دهیم تا زندگی در آنجا وجود داشته باشد و مردم به اوکراین به عنوان کشوری با چشم انداز و امکانات نگاه کنند. اینکه در آنجا نوازندگان، و کسب و کار و حتی شاید آینده وجود داشته باشد.»
مانند همه هموطنانش، جنگ زندگی روزمره لوپاتینسکی را متحول کرده است. هنگامی که روسیه پاییز گذشته به زیرساخت های الکتریکی کیف حمله کرد، زندگی فرهنگی شهر در تاریکی پیش رفت.
او گفت: ما کنسرت ها را زیر نور شمع برگزار کردیم. ما باید با آن کنار می‌آمدیم. در تاریکی تمرین می‌کردیم یا از لامپ‌های آویزان کوچک استفاده می‌کردیم.»
در ماه های اول جنگ، لوپاتینسکی برای حمایت از کشورش با برگزاری رسیتال در یوتیوب کمک مالی جمع آوری کرد. سپس به کنسرت برای سربازان و اجراهای خیریه در خارج از کشور روی آورد.
او گفت که موسیقی یک “رستگاری معنوی” در یک کشور ویران شده از جنگ است.
او گفت: «تا زمانی که اهالی هنر وجود داشته باشند، تعادل در جهان برقرار خواهد بود.
“من کاری را که بتوانم انجام می دهم انجام می دهم. هر فردی که هنر را نمایندگی می کند باید صادقانه کار کند و نوعی معنا و نور به ارمغان بیاورد. چیزی مثبت.”