مسکو: ایوان گرشکویچ مصمم بود از زمان حمله تهاجمی کرملین به اوکراین به گزارش‌های مسکو ادامه دهد، و وظیفه خود می‌دانست که به گفتن داستان‌های روسیه، علی‌رغم خطرات، در کشوری که دوستش داشت، ادامه دهد.
پسر مهاجران یهودی شوروی که در ایالات متحده متولد شده بود، روسیه را در حالی که به مدت شش سال سرکوبگر روزافزون شده بود پوشش داده بود و شهرت یک گزارشگر مستعد روی زمین را به دست آورد.
هفته‌ها قبل از کمپین اوکراین، او شغل رویایی خود را پیدا کرد: خبرنگار روسیه برای وال استریت ژورنال. همانطور که بسیاری از روزنامه نگاران آمریکایی روسیه را ترک کردند، او تصمیم گرفت که از این کشور گزارش دهد.
اکنون، این مرد 31 ساله در زندان بدنام لفورتوو مسکو نگهداری می شود — اولین روزنامه نگار خارجی که به اتهام جاسوسی از زمان شوروی دستگیر می شود.
او 20 سال را به خطر می اندازد و مسکو او را به تلاش برای به دست آوردن اطلاعات محرمانه دفاعی برای دولت ایالات متحده متهم می کند.
او روز سه شنبه در دادگاه مسکو در اولین جلسه بازرسی نیمه علنی برای درخواست تجدید نظر در مورد بازداشت پیش از محاکمه خود حاضر شد.
گرشکویچ با شلوار جین و یک پیراهن چکش آبی، دستانش را روی هم گذاشت و از داخل قفس شیشه ای متهم لبخند زد.
شنیده شد که گرشکویچ پس از رد درخواست آزادی با وثیقه به قاضی گفت: “همه متوجه شدند. بسیار متشکرم.”
آثار دستبند روی دستانش نمایان بود.
وظیفه گزارش دادن
از زمان دستگیری شوکه کننده او در 29 مارس، جزئیات کمی علنی شده است — روسیه این پرونده را محرمانه نگه داشته است.
گرشکویچ در اولین تماس خود با دنیای خارج، نامه ای دست نویس به والدینش به زبان روسی نوشت. در آن نوشته شده بود: “من امیدم را از دست نمی دهم.”
مادر او الا میلمن گفت که او “احساس می کند وظیفه اش گزارش” از روسیه است.
او در یک مصاحبه ویدیویی با وال استریت ژورنال گفت: «او عاشق مردم روسیه است.
گرشکویچ در جریان یک سفر گزارش در شهر اورال یکاترینبورگ دستگیر شد. اعتقاد بر این بود که او روی داستانی درباره شرکت نظامی خصوصی واگنر که در اوکراین می جنگد کار می کرد.
او به طور گسترده در مورد چگونگی تجربه روس‌ها درگیری در اوکراین گزارش داده و با خانواده‌های سربازان کشته شده و منتقدان رئیس جمهور ولادیمیر پوتین صحبت کرده است.
از نظر دوستان و همکاران، او فقط کار خود را انجام می‌داد و می‌دانست که تحت نظارت سرویس‌های امنیتی است، اما معتقد بود که اعتبارش در وزارت خارجه از او محافظت می‌کند.
پیوتر ساوئر، خبرنگار گاردین، یکی از دوستان نزدیکش، به خبرگزاری فرانسه گفت: «او می‌دانست که برای برخی داستان‌ها دنبالش می‌شد و افرادی که با او صحبت می‌کرد تحت فشار قرار می‌گرفتند که با او صحبت نکنند.»
اما او توسط وزارت خارجه تایید شده بود. فکر نمی‌کنم هیچ یک از ما نتوانیم ببینیم روس‌ها تا آنجایی که او را متهم به این جاسوسی ساختگی کنند، پیش می‌روند.»
ما روسیه را از چشم او دیدیم
گرشکویچ پسر والدین یهودی که در دهه 1970 از اتحاد جماهیر شوروی به ایالات متحده مهاجرت کردند، در ایالت نیوجرسی ایالات متحده بزرگ شد.
والدین او از سرکوب شوروی و یهودستیزی گریخته بودند.
مادرش در این مصاحبه ویدیویی گفت: به او گفتم این کشوری است که من ترک کردم و این کشوری است که شما دوستش دارید.
خانواده هنوز شغل و زندگی او در مسکو را پذیرفته بودند.
مادرش گفت: ما روسیه را از چشمان او دیدیم.
خواهر او، دانیل، در این ویدئو گفت که گرشکویچ “واقعاً مشتاق نشان دادن دیگر طرف های روسیه، تفاوت های ظریف و زیبایی آن است.”
او که به زبان روسی مسلط بود، کار به عنوان دستیار سردبیر در نیویورک تایمز را رها کرده بود و تصمیم گرفت به وطن پدر و مادرش بازگردد.
هنگامی که در سال 2017 به عنوان روزنامه نگاری تازه وارد روسیه شد تا برای یک روزنامه انگلیسی زبان – مسکو تایمز – کار کند، بلافاصله عاشق این مکان و شغل شد.
گرشکویچ به سرعت در آنجا نامی برای خود دست و پا کرد و داستان هایی را در مورد بودجه اندک روزنامه منتشر کرد.
عمیقاً به داستان اهمیت می دهد
دوستان می گویند شخصیت او – باز، صمیمانه، و بسیار اجتماعی – گزارش گرشکویچ را حتی بهتر کرد.
سائر گفت که “می تواند هر منبعی را راحت کند، زیرا آنها همیشه احساس می کردند که او عمیقاً به داستان اهمیت می دهد.”
حتی اکنون، گرشکویچ از زندان، به نظر می رسد که حس شوخ طبعی خود را از دست نداده باشد.
او در یادداشت دست نوشته خود نوشت: «مامان، متأسفانه، خوب یا بد، مرا برای غذای زندان به خوبی آماده کردی».
“و من سعی می کنم بنویسم. شاید بالاخره قرار است چیز خوبی بنویسم.”
دانیل گرشکویچ همچنین شخصیت باز برادرش را تحسین کرد: “می دانم که احتمالاً گفتن این حرف احمقانه است، اما می توانم ببینم که او در آنجا دوست می شود.”
گرشکویچ قبل از پیوستن به وال استریت ژورنال به مدت یک سال در دفتر خبرگزاری فرانسه در مسکو کار کرده بود.
او درباره یک سیاستمدار مخالف روسی نوشت که از زندان برای انتخابات شرکت می کند، آتش سوزی های بی سابقه در سیبری و به طور گسترده پوشش می دهد که چگونه مسکو تأثیرات همه گیری ویروس کرونا را کم اهمیت جلوه می دهد.
او که یک طرفدار فوتبال بود، خود را در داستان باورنکردنی و مبهم شریف تیراسپول، یک باشگاه فوتبال در ترانس نیستریا – منطقه جدایی طلب طرفدار روسیه مولداوی – غوطه ور کرد که در سال 2021 به لیگ قهرمانان اروپا راه یافت.
حتی با تیره شدن داستان ها، شوخ طبعی گرشکویچ درخشید.
او در ژوئن 2022 در توییتر نوشت: «این روزها دو نوع خبر در روسیه وجود دارد: یک نفر دستگیر شده است، چیزی تعطیل شده است.
وی افزود: با مهربانی به من یادآوری شد که نوع سومی از اخبار نیز وجود دارد: چیزی ممنوع شده است.